Hoe waardenvast ben jij?

Wanneer het begint te waaien en regenen begin ik op te leven. Die ‘r’ in de maand is van Rooks. Altijd als ik dat aan mensen vertel kijken ze me aan alsof ik een grapje maak. Je moet toch van de zon houden. Hoe kun je nou van slecht weer houden? Goed en slecht. Zo zwart-wit. Ik ben dus meer van het grijze. Die tegenwind, dat onstuimige, de natte plakbroek die je bijna niet uitkrijgt als je thuiskomt. De kleuren en die onverklaarbare gure geur. Er zit zoveel leven in dat sterven. Trouwens, slecht weer bestaat niet. Slechte kleding wel.

Op dezelfde verbazing kan ik rekenen wanneer ik vertel dat ik geen alcohol drink. Die doet het nog altijd goed op feestjes. Hoe vaak ik dat wel niet heb staan verdedigen. Dan hoor je er niet bij natuurlijk. Ongezellig zeg. Het effect dat het heeft op mijn lichaam en bewustzijn kan ik niet waarderen dus neem ik het niet. ‘Je moet de controle een beetje loslaten joh,’ was vaak het goedbedoelde advies. Ik zag dat altijd precies andersom. Jouw leven is niet zo leuk en van dat gevoel wil je een paar uurtjes af. Controle. Enfin, ieder z’n meug.

Deze twee kleine losstaande voorbeelden gaan voor mij over hetzelfde; bij jezelf blijven. Juist als het indruist tegen het gevestigde normaal. Principes of waarden zijn een beetje ouderwets geworden. Liever overboord met die dingen, lekker go-with-the-flow. Je wilt toch meedoen. Maar standvastigheid moeten we niet verwarren met starheid. Nieuwe dingen proberen en de weerstand opzoeken is zeker aan te raden. Maar juist vanuit jouw waarden. Anders doe je het dus omwille van een ander en dan is het gewoon weer conformeren, toch? We praten graag lang en breed over onze huizen, onze boodschapjes, de Euro, maar hoe waardenvast ben je zelf eigenlijk?

Ps. dit zijn mijn schoenen

Pps. en mijn benen

Ppps ik hou van wandelen